Rozwój cywilizacji zawsze był ściśle związany z wykorzystaniem energii, obecnej we wszystkich sferach życia. Obejmuje to przemieszczanie obiektów, łączenie mniejszych elementów w większe konstrukcje, zasilanie urządzeń, a także podgrzewanie żywności i pomieszczeń. Współczesne źródła energii głównie opierają się na paliwach kopalnych, takich jak ropa, gaz ziemny i węgiel, które zaspokajają bieżące potrzeby ludzkości. Jednak korzystanie z nieodnawialnych źródeł niesie ze sobą negatywne skutki, takie jak poważne zanieczyszczenie środowiska, wyczerpywanie światowych zasobów oraz potencjalne konflikty polityczne i zbrojne. Rosnące zapotrzebowanie na energię wymaga poszukiwania alternatywnych rozwiązań.
Transformacja ekosystemu energetycznego musi opierać się na surowcach powszechnie występujących, łatwo dostępnych i neutralnych dla środowiska. Wodór spełnia te kryteria doskonale, jako najczęściej występujący pierwiastek we Wszechświecie, posiadający ogromny potencjał do produkcji czystej energii. Co więcej, istnieje już odpowiednia gotowość technologiczna do wdrożenia rozwiązań opartych na wodorze na szeroką, globalną skalę.
Rozwinięte kraje dostrzegają szanse i wyzwania związane z gospodarką wodorową, integrując ją w długoterminowe strategie klimatyczne i rozwojowe. Podobnie jak energia dotyka każdy aspekt życia, transformacja energetyczna będzie odczuwalna na wielu płaszczyznach. Wystawa wodorowa prezentuje ewoluujące zmiany w szerszej perspektywie, pomagając zrozumieć przyczyny i skutki rewolucji wodorowej. Całościowe podejście łączy aspekty ekonomiczne, środowiskowe i technologiczne, stanowiąc jednocześnie wprowadzenie do świata opartego na technologiach wodorowych.
Rewolucja wodorowa staje się rzeczywistością, na którą musimy się przygotować.
Osiągniecie celów klimatycznych i gospodarki bezemisyjnej jest przedmiotem działań większości krajów, regionów czy sojuszy międzynarodowych. Sercem wszystkich strategii jest czysta elektryfikacja, bo potrafimy wytwarzać energię elektryczną bez emisji gazów cieplarnianych. Gospodarka wodorowa jest integralną częścią długoterminowych strategii klimatycznych i rozwojowych – wspiera elektryfikacje, poprawia efektywność energetyczną a także jest kluczem do dekarbonizacji sektorów, których nie da się zelektryfikować.
- Słabo zurbanizowane obszary, takie jak pustynie kamienne lub nieużytki rolne, stwarzają możliwość wykorzystania odnawialnych źródeł energii. Brak dostępu do sieci przesyłowej lub odbiorców energii elektrycznej jest znaczącym ograniczeniem w zakresie lokalizacji instalacji odnawialnych źródeł energii (OZE). Niemniej jednak, istnieje opcja bezpośredniego połączenia OZE z elektrolizerem, co pozwala produkcję i transport wodoru bez konieczności budowy rozbudowanej infrastruktury przesyłowej.
- Niewyczerpalne źródła – wodór stanowi 75% masy wszechświata. Po wykorzystaniu łączy się z tlenem w wodę i pozostaje w ekosystemie. Dzięki zamkniętemu obiegowi możemy być pewni, że wodór nigdy nie zostanie wyczerpany.
- Spalanie wodoru emituje tylko wodę – możemy uzyskać ciepło bez emisji gazów cieplarnianych. Pozwoli to wyeliminować znaczną emisyjność przemysłu i sektora ciepłowniczego, a także zużycie gazu ziemnego w gospodarce
- Ogniwa paliwowe przekształcają wodór i tlen w wodę i energię elektryczną – jesteśmy w stanie zasilić wszystkie mobilne odbiorniki elektryczne takie jak silniki czy urządzenia zasilane bateryjnie. To ogromna szansa na redukcje emisji w transporcie na lądzie, wodzie i w powietrzu.
- Wodór jest przechowywany w zbiornikach ciśnieniowych wykonanych z stali lub włókna węglowego, co eliminuje problemy związane z utylizacją materiałów, takich jak baterie.`
- Polska produkuje obecnie 1,3 mln ton wodoru rocznie – 100% tego wodoru pochodzi z paliw kopalnych. Zastosowanie zielonego wodoru to redukcja emisji do 0
- Wodór to dekarbonizacja obszarów trudnych do zelektryfikowania – transportu i zastosowań mobilnych.
